اخبار

راسلف حالت مشترکدر مدار CAN استفاده می شود، اگرچه نمی توان آن را به وضوح در EMC بهبود بخشید. بسیاری از مهندسان مدارهایی را در اطراف CAN اضافه می کنند. تراشه CAN دارای قابلیت ضد الکتریسیته ساکن و ولتاژ گذرا می باشد. این که آیاسلف حالت مشترکباید به مدار CAN اضافه شود، عمدتاً از جنبه سازگاری الکترومغناطیسی در نظر گرفته می شود

دو مدار منبع باز در CAN وجود دارد که می توانند اتوبوس را به سطح غالب هدایت کنند، در حالی که سطح مغلوب از طریق تخلیه مقاومت ترمینال تحقق می یابد.

انتقال دیفرانسیل ذاتی گذرگاه توانایی خوبی برای سرکوب تداخل حالت مشترک دارد، تداخل حالت رایج از بیرون را می توان با کم کردن دو مدار منبع باز داخلی به خوبی از بین برد. با این حال، دو مدار منبع باز تقارن ایده آل نیستند و به سرعت در حال افزایش هستند، که منجر به مشکلات سازگاری الکترومغناطیسی EMC خواهد شد.

ما می توانیم از اسیلوسکوپ ببینیم که شکل موج باس بسیار استاندارد است و موج، الکتریسیته ساکن، گروه پالس گذرا EFT و ایمنی هدایت شده طبیعی است. با این حال، هنگام انجام تست انتقال، ناهنجاری ها را نشان می دهد. اتوبوسی که عادی به نظر می رسد در واقع تداخل هدایت شده را به بیرون می فرستد.

در مدار CAN، اگر می خواهید ارتباط باس را قابل اطمینان تر کنید و مشکل EMC رابط را حل کنید، علاوه بر تراشه فرستنده گیرنده CAN، روش دیگر اضافه کردن تجهیزات جانبی به رابط CAN است.سلف حالت مشترکانتخاب خوبی است بسیاری از فرستنده های CAN از حد اغتشاش هدایت شده فراتر خواهند رفت.

سلف حالت مشترکمی تواند اغتشاش را کاهش دهد، اما سلف حالت معمولی باس به علاوه ممکن است باعث ایجاد مشکلات رزونانس و ولتاژ گذرا شود. سلف حالت مشترک دارای اندوکتانس انگلی، مقاومت و سایر عواملی است که بر کیفیت سیگنال اتوبوس تأثیر می گذارد و منجر به تخریب سیگنال می شود. سلف حالت مشترک دارای اندوکتانس زیادی است. هنگامی که به رابط فرستنده گیرنده، دوشاخه داغ و سایر شرایط کاری اعمال می شود، دو سر سلف حالت مشترک ولتاژ بالا گذرا تولید می کنند که ممکن است به فرستنده گیرنده CAN آسیب برساند. بنابراین، رزونانس و ولتاژ گذرا ناشی از آن همچنان باید در کاربرد در نظر گرفته شود.

اگر شما علاقه مند هستید، لطفا احساس راحتی کنیدبا MingDa تماس بگیریدبرای جزئیات بیشتر