اخبار

اندازه اندوکتانس با قطر سلف، تعداد چرخش ها و مواد محیط میانی تعیین می شود. خطای بین اندوکتانس واقعی و مقدار اسمی اندوکتانس را دقت اندوکتانس می گویند. دقت مناسب را با توجه به نیازهای واقعی برای جلوگیری از اتلاف غیر ضروری انتخاب کنید.

به طور کلی، اندوکتانس مورد استفاده برای نوسان نیاز به دقت بالایی دارد، در حالی که اندوکتانس مورد استفاده برای کوپلینگ یا خفگی به دقت پایینی نیاز دارد. در مواردی که نیاز به دقت اندوکتانس بالایی دارد، عموماً لازم است که آن را به خودی خود باد کرده و با ابزاری آزمایش کنید، با تنظیم تعداد دورها یا موقعیت هسته مغناطیسی یا هسته آهنی در سلف مشخص شود.

واحد اصلی اندوکتانس، هنری است که به اختصار Henry نامیده می شود و با حرف H نشان داده می شود. در کاربردهای عملی، میلی‌هنری (mH) یا میکروهنری (μH) به طور کلی به عنوان واحد استفاده می‌شود.

رابطه بین آنها: 1H=103mH=106μH است. اندوکتانس با روش استاندارد مستقیم یا روش استاندارد رنگ بیان می شود. در روش استاندارد مستقیم، اندوکتانس مستقیماً به صورت متن بر روی سلف چاپ می شود. روش خواندن مقدار مشابه با مقاومت تراشه است.

روش کد رنگ نه تنها از حلقه رنگی برای نشان دادن اندوکتانس استفاده می کند و واحد آن میکروهنری (μH) است، اندوکتانسی که با روش کد رنگ نشان داده می شود مقاومت بیشتری نسبت به کد رنگ دارد، اما معنای هر حلقه رنگ و روش خواندن مقدار الکتریکی همه این است که همان مقاومت حلقه رنگ است، اما واحد متفاوت است.

ضریب کیفیت با حرف Q نشان داده می شود. Q به عنوان نسبت راکتانس القایی ارائه شده توسط سیم پیچ به مقاومت DC سیم پیچ زمانی که سیم پیچ تحت فرکانس معینی از ولتاژ AC کار می کند، تعریف می شود. هرچه مقدار Q بیشتر باشد، بازده سلف بالاتر است.

جریان نامی را جریان نامی نیز می نامند که حداکثر جریان مجاز از یک سلف است و یکی از پارامترهای مهمی است که هنگام استفاده از سلف باید به آن توجه شود.

اندوکتانس های مختلف جریان های نامی متفاوتی دارند. هنگام انتخاب یک سلف، توجه داشته باشید که جریان واقعی که از آن عبور می کند نباید از مقدار جریان نامی آن بیشتر شود، در غیر این صورت ممکن است سلف بسوزد.